بی حسی موضعی در دندانپزشکی

بی حسی موضعی در دندانپزشکی

مقوله درد، از علت‌های بسیار مهم برای عدم مراجعه به دندان پزشکی است.

بسیاری از بیماران، به خاطر تصویری که از درد کشیدن حین کار با دندانشان دارند، حاضرند ساعت‌ها و روزها درد دندان را تحمل کنند یا با مشکلات دندانی خود بسازند ولی برای درمان مراجعه نکنند.

به این منظور در دندان پزشکی، به دو طریق این موضوع را مدیریت می‌کنند: بی حسی موضعی و مسکن (ُSedation)

بی‌حسی موضعی، روشی است که در آن با استفاده از مواد بی‌حس کننده مثل لیدوکایین و تزریق آن در محل‌های بخصوصی که محل عبور تنه یا پایانه‌های عصبی است، بی حسی برگشت‌پذیر در موضع مورد نظر اتفاق میفتد.

در بی‌حسی برای دندان‌های فک بالا، برای هر دندان تزریق جداگانه انجام می‌شود.

دندان‌های فک بالا سریعتر بی‌حس می‌شوند و سریعتر از بی‌حسی خارج می‌شوند.

در فک پایین، یک تزریق در محل عبور تنه عصبی انجام می‌شود (همان تزریق در لپ) (بلاک عصبی) و نیم فک و دندان‌های آن بی‌حس می‌شوند.

(تزریق بلاک یکی از انواع بی‌حسی فک پایین و البته مهم‌ترین و اصلی‌ترین است)

بی‌حسی در فک پایین دیرتر از فک بالا اتفاق میفتد و زمان بیشتری (گاهی دو تا سه ساعت) طول می‌کشد تا فک از بی‌حسی خارج شود.

درصورت داشتن هر گونه پرسش در خصوص بی حسی موضعی در دندانپزشکی با ما در تماس باشید.

نویسنده: دکتر نیلوفر استوار